روایت کودک مبتلا به سرطانی که اکنون دانشجوی پزشکی است

و بنابر اعلام موسسه خیریه محک، در مؤسسه ای مانند محک که دلیل به وجود آمدنش سرطان کودکان و حمایت از آنها در مسیر پیروزی بر این بیماری است، جایگاه پزشکان و کادر درمان همیشه همین قدر مهم و پر رنگ بوده است. به مناسبت روز پزشک گفت و گوی کوتاهی داشتیم با «حسین»، فرزند بهبود یافته محک و دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.

“حسین” کسی است که از دوران کودکی تجربه مواجهه با دنیای پزشکی را داشته؛ در گذشته به عنوان کودکی تحت درمان و امروز به عنوان پزشکی جوان. حسین یکی از فرزندان بهبود یافته محک است.

درمان طولانی بیماری سرطان ممکن است هر کودکی را از هر آنچه رنگ و بوی بیمارستان دارد بیزار کند، ولی برای حسین اتفاق دیگری افتاد. او می‌گوید: انگیزه پزشک شدن از همان دوران کودکی در من شکل گرفت. به یاد می آورم که در یکی از مراحل شیمی درمانی، شرایط فیزیکی من چنان بد شد که به ICU منتقل شدم. فشار خونم به شدت افت کرده بود و بدون کمک ماسک اکسیژن قادر به تنفس نبودم. در آن شرایط وخیم، پزشکان بیمارستان محک مانند فرشتگان نجات باعث شدند دوباره به زندگی برگردم. دیدن حس رضایت پزشکان در آن لحظه مرا مصمم کرد که روزی لباس پزشکی بپوشم تا من هم بتوانم چنین حسی را تجربه کنم.

برای برخی، حرفه پزشکی تنها در روپوش سفید و گوشی آویخته بر گردن خلاصه می شود ولی حسین از کودکی تمامی سختی های این حرفه را از نزدیکترین فاصله ممکن لمس کرده است. فرزند محک ادامه می‌دهد: من با آگاهی از تمامی دشواریهای این حرفه و علم به مسئولیت سنگینی که پزشکان به دوش می‌کشند، زندگی در این مسیر را انتخاب کردم. کوچکترین حرف و حرکت یک پزشک، علاوه بر اثری که در لحظه بر شرایط کودک و خانواده اش می گذارد می‌تواند آینده یک کودک را هم عوض کند.

وی می گوید: یادم هست در یکی از دوره های بستری امتحانات مدرسه را از راه دور و روی تخت بیمارستان میگذراندم. هنوز خبری از آموزش های مجازی نبود و برگه های امتحان را با دستگاه فکس دریافت می کردم و پس می فرستادم. وقتی کارنامه ام را به پزشکانم نشان دادم، چنان با صمیمیت و از ته دل تشویقم کردند که آن لحظه به عنوان بهترین خاطره از تمام دوران درمان در ذهنم ماند.

از او می‌پرسیم اگر در روز پزشک بخواهد جمله ای به پزشکان بگوید آن جمله چیست؟ پاسخ می‌دهد: آن جمله فقط و فقط خسته نباشید است. حرفه پزشکی حرفه ای پرفشار و پر تنشی است. امروز شرایط همه گیری کرونا هم به تمام سختی های قبلی افزوده شده است. پزشکان ایران چند سال است که با کمبود دارو در شرایط تحریم روزهای سختی را برای درمان بیمارانشان گذرانده اند و حالا تعداد بسیار زیاد بیماران مبتلا به کووید ۱۹ هم باری بر بارهای قبلی اضافه کرده است. امیدوارم که جامعه درمانی ایران از این آزمون نیز با سربلندی بیرون بیاید.